– Биргине-бир, кёп сюеген уланынг Исгьакъны да алып, ону да булан Мориа деген вилаятгъа бар. Онда, Мен сагъа гёрсетген тавда, уланынгны яллатып къурбан этерсен, – дей Аллагь.
кёкден: – Бу Мени сююмлю Уланымдыр. О Мени къуванчымдыр! – деген бир сес чалына.
О бу сёзлени сёйлеп турагъанда, кёкден нюрлю бир булут гелип, оланы уьстюнде салкъынлыкъ болдура. Булутдан таба: – Бу Мени Сююмлю Уланымдыр, Бу Мени къуванчымдыр! Бугъар тынглагъыз, – деген бир сес чалына.
Кёкден: – Сен Мени сююмлю Уланымсан. Сенде Мени къуванчым! – деген бир сес чалына.
Бу арада бир булут гелип, оланы уьстюнде салкъынлыкъ болдура. Булутдан таба: – Бу Мени сююмлю Уланым. Огъар тынглагъыз! – деген сес чалына.
Аллагьны Ругьу гёгюрчюндей Ону янына геле ва кёкден: – Сен Мени сююмлю Уланымсан, Сенде Мени къуванчым! – деген бир сес чалына.
Атабыз ва гьар-бир макътавлагъа Ес болгъан Аллагь, Исагъа гьюрмет этип, Огъар макътав этип: «Бу Мени сююмлю Уланымдыр. О Мени къуванчымдыр!» – деп айтды.
Бырынгъы заманларда Аллагь бизин ата-бабаларыбыз булан пайхаммарлардан таба кёп керенлер ва гьар тюрлю къайдаларда сёйледи.
Бу ахыр заманларда да О Уланындан таба бизин булан сёйледи. О бары да затын Уланына варисликге берди ва бир заманларда Ондан таба аламны да яратды.
Уланы Атасыны макътавлугъуну нюрю болуп токътай ва Оьзю Аллагьны барлыгъын гёрсете. Къудратлы сёзю булан О бары затны сакълап тура. Бизин гюнагьларыбыздан тазалап, О кёклерде Оьр болгъан Аллагьны онг ягъында олтурду.