Иса ондан къайтып гелегенде, Ону арты булан эки сокъур адам юрюй. Олар: – Гьей Давутну Наслусу Иса, бизге бир рагьму эт! – деп къычыралар.
Сонг Иса халкъгъа: – Мени тутмакъ учун, сиз, бир жинаятчыны тутагъанда йимик, къылычлар да, таякълар да булан чыкъгъансыз! Сизге Аллагьны каламын англата туруп, Мен чи гьар гюн ибадатханада олтуруп бола эдим. О заман Мени тутмадыгъыз.