О буса къызны къолун тута ва: – Гьей къызым, тур! – дей.
Шону айтгъандан сонг, О: – Лазар, чыкъ! – деп къычыра.
Уьйдегилени барын да къыргъа чыгъарып, Петер, тизден туруп, дуа этмеге башлай. Сонг оьлюге багъып бурулуп: – Табита, тур! – дей. О да гёзлерин ача ва Петерни гёргенде, туруп, олтура.