Ягьия, оьзюню якъчыларындан экевюн янына чакъырып, оланы Рабби Исаны янына: – Гелмеге герекли Сенмисен яда биз башгъасын гёзлейикми? – деп айтмагъа йибере.
Барысы да къызгъа тююнюп яс этип йылайлар. Амма О: – Йыламагъыз, о оьлмеген, юхлап тура, – дей.
Сонг Раббибиз Иса, якъчыларыны арасындан дагъы да етмиш экисин сайлап, Оьзю барма герекли гьар шагьаргъа ва юртгъа Оьзюню алдындан жут-жут этип, оланы йибере.
Бир керен Иса бир ерде дуа этип тура болгъан. Битген заманда, Оьзюню якъчыларындан бири Огъар: – Я Раббим, Ягьия оьзюню якъчыларын уьйретгени йимик, Сен де бизин дуа этмеге уьйрет, – дей.
Раббибиз огъар булай дей: – Гьали сиз, фарисейлер, сукараланы ва бошгъапланы тыш ягъын таза сакълайсыз, ичигиз буса сутурлукъдан ва яманлыкъдан толуп тура.
Рабби Иса булай дей: – Оьзге къулларына заманында аш-сув берип къарасын деп, оланы уьстюнде еси къоюп гетген инамлы ва англавлу къул йимик болугъуз.
Рабби Иса огъар: – Гьей экиюзлюлер! Сизин биригиз де сонгугюн оьгюзюгюзню яда эшегигизни отлукъдан чечип, сув ичирме элтмеймисиз?
Шо заман элчилер Рабби Исагъа: – Иманыбызны артдыр, – дейлер.
Сонг Раббибиз Иса булай дей: – Гьарамчы дуванчы не айтгъанны эшитдигизми?
Закай, Раббини алдында токътап, Огъар: – Я Раббим, бар байлыгъымны яртысын мен пакъырлагъа бережекмен ва кимден артыкъ алгъан бусам, дёрт керен артыкъ этип къайтарып бережекмен, – дей.
О заман Рабби бурулуп Петерге къарай. Петерни де Рабби Иса оьзюне: «Хораз къычыргъынча, сен Мени бугюн уьч керен инкар этежексен», – деп айтгъан сёзлери эсине тюше.
Олар: – Раббибиз гертиден де тирилген ва Петерге гёрюнген, – дейлер.