Иса халкъгъа отну уьстюнде олтурмагъа буюра. О беш экмекни де, эки балыкъны да алып, кёкге багъып къарап, шюкюр дуа эте. Сонг, сындырып, экмеклени якъчыларына бере, олар да халкъгъа пайлайлар.
Иса экмек алып, шюкюр дуа да этип, сындырып якъчыларына пайлай. Сонг: – Бу сизин учун берилеген Мени къаркъарамдыр. Муну Мени эсде сакъламакъ учун ашагъыз, – дей.
Иса гелип, экмек де, балыкъ да алып, олагъа бере.