Насиплидир нарысталарынгны да алып йиберип сени, ташгъа уруп оланы чагын чыгъарып къояжакълар.
– Гьей Ерусалим! Пайхаммарланы оьлтюреген ва оьзюнге багъып йиберилгенлени таш урушгъа тутагъан Ерусалим! Къуш оьзюню балаларын къанатларыны тюбюне жыягъанда йимик, Мен де сени авлетлерингни нече керен жыймагъа сюйген эдим, амма сиз жыйылма сюймедигиз!
Иса олагъа булай дей: – Буланы барын да сиз гёремисиз? Гертисин сёйлеймен сизге: мунда ташны уьстюнде таш да къалмажакъ, бары да зат дагъытылажакъ!
– Сен бу уллу биналагъа гьайранлыкъ этемисен? Мунда ташны уьстюнде таш да къалмажакъ, бары да зат дагъылажакъ! – деп жавап бере Иса.
– Оьз халкъына кёмекге гелген ва огъар эркинлик гелтиреген Исрайылны Аллагьы Раббибизге макътав болсун!
– Олай бир гюнлер гележек, сиз гьали мунда къарап сукъланагъан затланы бирини де ташыны уьстюнде ташы да къалмажакъ, бары да зат дагъытылажакъ, – дей.
Иса олагъа булай дей: – Гьали де бир нечакъы заман нюр сизин булан болуп туражакъ. Сизин къарангылыкъ къуршамасын учун, сизин булан нюр бар чакъы заман юрюп туругъуз. Къарангылыкъда юрюйген адам къайда барагъанын билмей.
Имансызланы арасындагъы сизин юрюшюгюз сёз табып болмасдай болсун. Шо заман олар гьали сизге яманлар деп ат такъса да, яхшы ишлеригизни гёрюп, къыяматгюн Аллагьгъа макътав этер.