Иса буса олагъа булай дей: – Гьали де бираз заман Мен сизин булан туражакъман, сонг Мени Йибергенни янына гетежекмен.
Атасы Оьзюню къолуна бары да къудратны бергенни, Оьзю Аллагьдан гелгенин ва къайтып Ону янына гетежегин билип,
Мен сизин етим къоймажакъман, сизин яныгъызгъа къайтып гележекмен.
Узакъ къалмай бу дюнья Мени дагъы гёрмежек, амма сиз Мени гёрежексиз. Мен яшайман, шо саялы сиз де яшажакъсыз.
Шо гюн Мен Атам булан бирликде, сиз Мени булан бирликде, Мен де сизин булан бирликде экенликни англажакъсыз.
Ким Мени буйрукъларымны къабул гёрюп кюте буса, о Мени сюедир. Мени сюегенни Атам да сюер, Мен де сюермен, огъар Оьзюмню де гёрсетермен.
Ягьуда (Искариет тюгюл) Огъар: – Я Рабби! Неге Сен Оьзюнгню дюньягъа гёрсетмей, бизге гёрсетип къоймагъа сюесен? – деп сорай.
Иса огъар булай жавап бере: – Ким Мени сюе буса, о Мени сёзлеримни кютер. О адамны Атам да сюер. Биз о адамны янына гелип, ону булан бирче яшап къаларбыз.
Мени ким сюймей буса, о Мени сёзлеримни де кютмес. Амма Мен айтып, сиз эшитеген сёзлер Меники тюгюл, Мени йиберген Атамныки.