кёкден: – Бу Мени сююмлю Уланымдыр. О Мени къуванчымдыр! – деген бир сес чалына.
О бу сёзлени сёйлеп турагъанда, кёкден нюрлю бир булут гелип, оланы уьстюнде салкъынлыкъ болдура. Булутдан таба: – Бу Мени Сююмлю Уланымдыр, Бу Мени къуванчымдыр! Бугъар тынглагъыз, – деген бир сес чалына.
Кёкден: – Сен Мени сююмлю Уланымсан. Сенде Мени къуванчым! – деген бир сес чалына.
Бу арада бир булут гелип, оланы уьстюнде салкъынлыкъ болдура. Булутдан таба: – Бу Мени сююмлю Уланым. Огъар тынглагъыз! – деген сес чалына.
Аллагьны Ругьу гёгюрчюндей Ону янына геле ва кёкден: – Сен Мени сююмлю Уланымсан, Сенде Мени къуванчым! – деген бир сес чалына.
Амма булутдан таба: – Бу Мени Сайлангъан Уланымдыр, Огъар тынглагъыз, – деген бир сес чалына.
Сонг Иса булай дей: – Гертисин сёйлеймен сизге: кёкню ачылгъанын, Аллагьны малайиклери Инсанны Уланыны уьстюне тюшюп гелегенин ва гётерилип гетегенин гёрежексиз.
Мени йиберген Атам Мени учун Оьзю де шагьатлыкъ этедир! Амма сиз бир заманда да не Ону сесин эшитмегенсиз, не Ону келпетин гёрмегенсиз.
О къыргъа чыкъгъан сонг, Иса булай дей: – Энни Мени, Инсанны Уланыны, макътавлугъум ачыкъ болду. Аллагь да Менден таба макътавлу болур.
Ер юзюнде Мен Сени макътавлугъунгну артдырдым ва Магъа Сен тапшургъан ишни кютдюм.
Гьей Атам, дюнья яралгъанчадан берли Сени булан бирче вакътидеги болгъан макътавлугъум йимик, гьали Магъа Оьзюнг булан бирче шолай макътавлукъ гелтир.