Шону айтгъандан сонг, О: – Лазар, чыкъ! – деп къычыра.
Оьлю де къолларына, бутларына кетен гебин чырмалгъан ва бетине явлукъ байлангъан гьалда къыргъа чыгъып геле. Иса олагъа: – Ону гебинин чечигиз. Къой, гетсин, – дей.
Шо заман Мариямны янына гелген ва Иса этгенни гёрген бир кёп ягьудилер Огъар иман салалар.