О бары затындан магьрюм къалып, къулдай болуп токътагъан. Бары да инсанланы йимик, Ону да къатынгиши тапгъан.
Сонг да Оьзюн олай тёбен салды чы, олай тынглавлу эди чи, оьлюмню – гьатта хачдагъы оьлюмню къабул этди.
Аллагь бир малайикге де булай айтмады: Сен Мени Уланымсан. Мен бугюн Сени Атанг болдум. Яда: Мен Ону Атасы болажакъман, О да Мени Уланым болажакъ.
Месигь, Аллагьны Уланы гьисапда, Атасыны уьюнде инамлы къуллукъчу эди. Эгер де биз тартынмайгъан кююбюзде къалып, оьзю булан оьктем болагъан Месигьдеги умутубузда турсакъ, Ону уьюндегилери биз болурбуз.