Исагъа иман салагъан бир адамны таныйман. Он дёрт йыл алда о уьчюнчю кёкге гётерилген эди. О къаркъарасындамы эди яда къаркъарасындан тышдамы эди, мен билмеймен, Аллагь буса биле.
Шону учун Мен къазапланып: «Олар Мени рагьатлыгъымны ерине бир заманда да гирмеслер», – деп ант этдим.
Шо умут жаныбызгъа къатты ва мекенли лабардай бола. Шо умут Инг Сыйлы Ерни ичиндеги пердевню артына гирип гете. Шонда Иса биз саялы, бизге ёл гёрсетип, башлап гирди. О даимге Мелгьиседекни даражасындагъы Баш дин къуллукъчу болуп токътады.