О заман Иса булай дей: – Насипли адамсан сен, Юнусну уланы Симон. Неге тюгюл де, бу затны сагъа инсанлар тюгюл, Мени кёклердеги Атам ачыкъ этди.
Калам инсан болуп арабызда яшагъан. О зор сюювден ва гьакъ гертиликден толгъан болгъан. Биз Ону уллу макътавлугъун – Атасы биргине-бир Уланына берген макътавлугъун гёрдюк.
Сизин атагъыз иблисдир, сиз де о атагъызны хыялларын кютмеге сюесиз. О башдан берли де адам оьлтюрювчю болду ва бир заманда да гьакъ гертини яны болмады, неге тюгюл онда оьзюнде де гьакъ герти ёкъ. О ялгъан айтагъанда, оьзюню ана тилинде сёйлей, неге тюгюл о оьзю де ялгъанчы, ялгъанланы да атасы.
Чирийген ва оьлюмге тарылагъан къаркъаралар чиримейген ва оьлюмсюз гьалгъа гиргенде буса: «Оьлюмню уьстюнлюк ютуп къойду», – деп Сыйлы Язывларда язылгъан сёзлер гьакъ болуп чыгъажакъ!
Гьей оьлюм! Сени уьстюнлюгюнг къайда? Гьей оьлюм! Сени жан ачытдырагъан огъунг къайда?
Жан ачытдырагъан гючню оьлюм гюнагьдан алгъан. Гючню буса гюнагь Къанундан алгъан.
Тек Аллагьгъа шюкюрлюк болсун! О бизге Раббибиз Иса Месигьден таба уьстюнлюкню берди.
Амма Къутгъарывчубуз Иса Месигьни гелмеклиги булан бизге шо зор яхшылыкъ белгили болду. Иса Месигь оьлюмню ёкъ этди ва Сююнч Хабар булан яшавну ва оьлюмсюзлюкню ёлун ачды.
Гюнагь ишлер этивюн узатып турагъан гиши иблисникидир. Иблис башдан берли де гюнагь ишлер эте гелген. Аллагьны Уланы иблисни ишлерин ёкъ этмек учун гелген.
Шо заман мен кёклерден гючлю бир тавуш эшитдим. О булай айтды: – Энни Аллагьыбызны къутгъарыву, къуваты булан гьакимлик этивю ва Ону Месигьини къудраты етишди. Гечеси-гюню булан Аллагьыбызгъа бизин иман къардашларыбызны сёгюп тургъан айыплавчусу кёклерден тюшюрюлдю.