Мени булангъылар нюрню гёрдюлер, амма магъа сёйлейгенни сесин эшитмедилер.
Ёл уьстюнде тюшге таба вакъти, гьей Агърипа пача, мен кёкден таба гелеген бир нюр гёрдюм. Ону гюнню шавласындан да гючлю ярыгъы мени ва мени булангъыланы шавлаландырып къойду.
Биз барыбыз да ерге йыгъылдыкъ. Мен: «Савул, Савул, Мени не учун гьызарлайсан? Учу итти хынжалгъа багъып юрюмеге нечик къыйын буса, Магъа къаршы чыгъып юрюмеге де шолай къыйындыр», – деп ягьудиче сёйлейген бир сесни эшитдим.