Иса ибадатхананы абзарында Сулайманны гётермесинде юрюп айлана.
Оланы гьарисини къоркъуву бола, неге тюгюл элчилерден таба Аллагь хыйлы аламатлар ва муъжизатлар гёрсетген.
Бу адам Петерни ва Югьанны янындан таймай юрюй. Тамашалыкъ этген халкъ шо заман оланы янына – Сулайманны Гётермеси деп айтылагъан ерге жыйыла.
Бары да Исаны якъчыларыны юрегинде ва гёнгюлюнде бир зат бола. Оьз мюлкюнден бир затгъа да бирев де: «Бу меники», – деп айтмай. Оланы бары да заты ортакъ бола.
Аллагь оьзюне савгъат этип къудратын берген Стефан буса халкъны арасында уллу муъжизатлар ва аламатлар гёрсете.
Павел ва Барнаба онда узакъ заман къалып, Раббибизни гьакъында тартынмай сёйлейлер. Раббибиз буса, олардан таба аламатлар ва муъжизатлар гёрсете. Шоллукъда, О Оьзюню рагьмусу гьакъда элчилер сёйлейген сёзлени гертилей.
Бары да жыйылгъанлар Барнаба ва Павел айтагъан затлагъа шып болуп тынглайлар. Олар ят халкъланы арасында оьзлерден таба Аллагь гёрсетген аламатланы ва муъжизатланы гьакъында хабарлай.