Ягьудилер огъар къаршы яман затланы сёйлемеге башлагъан заманда, Павел, опурагъыны уьстюндеги чангны силкип: – Башыгъызгъа къобажакъ балагьлагъа жаваплы оьзюгюзсюз! Мени намусум таза. Энни мен ят халкъланы янына бараман, – деп, олагъа арт берип гете.
Бизге юреклеригизни ачыгъыз! Биз биревню де хатирин къалдырмадыкъ, биревге де яманлыкъ этмедик, биревден де оьзюбюз учун пайда ахтармадыкъ.