Уа, Ием, көтеріліп қарсы тұрсаңшы,О, Құдайым, мені құтқарсаңшы!Сен жағынан ұрып күллі жауларымды,Күшінен айырасың сол зұлымдарды.
Төгілген қанды ұмытпайтын Ол ескереді,Жәбір шеккеннің айқайына құлағын түреді.
Ал мұқтаж жан біржола ұмытылып кетпейді,Бейшараның үміті мүлдем зая кетпейді.
Уа, Исраил халқы, жауларыңның үстінен жеңіске жет, дұшпандарыңның барлығы күйресін».
Ал Иса қайықтың артқы жағында көпшік жастанып ұйықтап жатты. Шәкірттері Оны оятып: «Ұстаз, құритын болдық! Жағдайымызды ойламайсыз ба?» — деп айқайлады.