Уа, Ием, мені көрден алып қалдың,Ажалдан жанымды арашаладың.
Өйткені аяғымды сүрінуден сақтадың,Жанымды ажалдың аранынан құтқардың.Осылай Сен мені Өзіңнің алдыңдаАман жүрсін дедің өмірдің нұрында.
Көп ауыр азаптар жібердің маған,Қалпына келтіресің бірақ қайтаданЖанымды менің, шығарып тұңғиықтан.
Сол өркөкірек патшалық көпірген шараптай тыным таппайды, аранын көрдей ашқан, ажал сияқты тойымсыз. Өзіне барлық халықтарды жинап, күллі ұлттарды қолына түсіреді.