Қорқыныштан былай деп уайымдадым:«Сірә, Сенің назарыңнан тыс қалдым!»Бірақ Сен жалынған даусыма құлақ түрдің,Сиынған мінажатыма жауап бердің.
Қыңыр ұлттарды Сен елден қуып шықтың,Ал бабаларымызды орнықтырдың.Сол тайпаларды Сен езіп тастадың,Ал бабаларымызды азат қылдың.
Бабалар елді семсерімен басып алған жоқ,Әрі білек күштерімен жеңіп шықкан жоқ,Мұны істеген — Сенің ұлы құдіретің,Һәм бет-жүзіңнің нұры: Сен рақым көрсеттің.
Қорықпа, Мен саған жар боламын,Абыржыма, Мен сенің Құдайыңмын!Саған қуат беріп көмектесемін,Жеңімпаз қолыммен сүйемелдеймін.
— Сорлы басым, күйредім-ау! Жарақатым жазылар емес. Мен: «Бұл тек ауру ғана, төзуім керек» деген едім.