Иемнен бір-ақ нәрсені сұрадым,Тек мынау ғана менің аңсағаным:Өмір бойы Оның үйінде болсам,Жаратқан Иенің көркіне қарасам,Ғибадатханасында ойланып-толғансам.
Нұрың мен шындығыңды жіберші, уа, Ием,Олар киелі тауыңа маған жол көрсетсін,Мені Өзің мекендейтін орынға жетелесін,
Уа, Ием, Сен сиынатын Құдайымсың,Таң сәріден мен Саған бет бұрамын,Сусыз жердемін кеуіп, құлазыған,Жан-тәніммен Сені аңсап сағынам.
Жан дүнием Жаратқанның киелі үйіндегіАулаларына баруды аңсап, әлсірейді,Мәңгі тірі Құдайға жан-тәнім әндетеді.
Олар жол жүргенде күш-қуаты өсе береді,Ақыры Сионда Құдайдың алдына келеді.
«Ей, шөлдегендер, бәрің су көздеріне келіңдер! Ақшасы жоқтар да, келіп, тамақ алып жеңдер! Иә, келіп, шырын мен сүтті ақша төлемей-ақ тегін алыңдар!
Бірақ Жаратқан Ие — шынайы Құдай! Ол — тірі Құдай әрі мәңгілік Патша! Ол қаһарланғанда жер сілкініп, ұлттар Оның қаһарына төтеп бере алмайды.
Мейрам соңындағы ең ұлы күні Иса ел алдында тұрып:— Кімнің жаны шөлдесе, сол Маған келіп, «ішсін»!
Себебі жұрт сендердің бізді қандай жылылықпен қабылдағандарың және жалған тәңірлерден бас тартып, Құдайға бет бұрғандарың туралы бір-біріне айнала әңгімелеп жатыр. Енді сендер тірі де шынайы Құдайға қызмет ете жүріп,