Даналық көшелерде шақырады,Алаңдарда дауыстап жар салады,
Жұрт жиналған жерлерде даусы шығады,Қала қақпасы алдында уағыз айтады:
Адамдарға қызметшілерін жұмсады,Олар қаланың биігінен жар салады:
Ал Мен, көктен келген Билеуші, кәдімгі тамақтарды ішіп-жеймін. Сонда олар: «Мынау тамақ жеп, шарап ішуді жақсы көреді, әрі салықшылармен, күнәкарлармен дос!» деп жамандайды. Алайда даналықтың игілігі одан туындаған ізгі істермен дәлелденеді.
Алайда яһудилер мен басқа халықтардан шақырылғандар Мәсіхті «Құдайдың құдіреті мен даналығы» деп түсінеді.