Біздің дүниеге келгеніміз кеше ғана, ештеңе білмейміз ғой. Жер бетіндегі өміріміз көлеңкедей өткінші.
Құдай мені өлтірмек болса да, Оған үмітімді артамын. Қайткенде де іс-әрекеттерімді Оның алдында қорғайтын боламын.
онда үмітімнің қайда болғаны? Оны таба алатын біреу бар ма?
Жоқ, үмітім менімен бірге о дүниеге аттанбақ. Екеуіміз де бірдей жер қойнына түсерміз.
Сен лезде-ақ алып кетесің пендені,Ол бір көрініп, жоқ болар түс секілді,Яки далада өскен шөп тәрізді:Таң ата шықса да көгеріп,Кешке қарай қурап қалады семіп.
Өмірім қойшының қосындай жиылады,Біржола өзімнен тартылып алынады.Сонда ғұмырым менің шиыршықталады,Әрі тоқылған матадай қиылады,Ымырт жабыла ол тез аяқталады.