Бірақ тасыған судай шектен тыс астың:Сен әкеңнің төсегін аттап, арамдадың,Содан тұңғыштық жолыңнан айырылдың!
Иә, күндерім қамыстан жасалған жүйрік қайықтай, олжасына шүйілген бүркіттей зуылдап өтіп жатыр!
Ал бір мыңжылдық Сенің көз алдыңдаӨте шыққан күн тәрізді қып-қысқа,Иә, түнгі күзеттей шектеулі ғана.
Самария жойылады, оның патшасы су бетінде жүзіп жүрген бұтақша іспетті ғайып болады.