Шүбә жоқ, зұлымның жарығы сөнеді, оның отының алауы жарқырай бермейді.
Үйіндегі жарық қараңғы болып, шам-шырағы да өшеді.
Оның күші аштықтан таусылып, құлаған кезінде пәле де дәл қасында бола қалады.
Сол жылдары Оның «шам-шырағы» үстімде жарқырап, Оның түсірген нұрымен түнекте адаспай жүретінмін.
Күннің нұры зұлымдардың әрекеттерін доғартып, күш көрсетіп көтерген қолдарын сындырады.