Оның түп-тамыры құрғап, бұтақтары қурап қалады.
Олар осы дүниеден уақытынан бұрын аластатылып, түпнегіздері тасыған сумен шайылып кетті.
Алайда, уа, Құдайым, сол сұмдардыТастайсың Сен тұңғиық шыңырауға,Қанішер жауыздардың жандарыҚұриды жетпей-ақ жасының жартысына.Ал мен болсам сенемін Жаратушыма.
Олар күтпеген жерден талқандалады,Зәрелері ұшып, жойылып, жоғалады.
Сонда мен былай дедім Жаратқанға:«Уа, Құдайым менің, жарты жолдаӨмірімді көрмеші қысқарта!Сен жасайсың ұрпақтан ұрпаққа,
Зұлымдыққа да салынба, ақымақ та болма! Уақытың жетпей өліп нең бар?