Св. Евангелие от Луки 12:19
Св. Евангелие от Луки 12:20
nie zaznał spokoju w swym wnętrzu, nie uratował się swoim skarbem.
Drżenie ich tam chwyciło jak bóle kobietę, gdy rodzi,
W dzień gniewu bogactwo jest bez pożytku, sprawiedliwość wyrywa ze śmierci.
Sprawiedliwych ratuje ich prawość, żądza — pułapką nieprawych.
Srebro swoje porzucą na ulice, a złoto ich upodobni się do nieczystości. ‹Ich srebro i złoto nie zbawi ich w dzień gniewu Pana›. Głodu swojego tym nie nasycą ani nie napełnią swych wnętrzności, ponieważ były dla nich pobudką do grzechu.
I powiem sobie: Masz wielkie zasoby dóbr, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!
Lecz Bóg rzekł do niego: Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, coś przygotował?