Книга Иов Cтих 2 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Иов Stary Testament

Stary Testament

Книга Бытие

Книга Исход

Книга Левит

Книга Числа

Книга Второзаконие

Книга Иисуса Навина

Книга Судей

Книга Руфь

Первая книга Царств

Вторая книга Царств

Третья книга Царств

Четвёртая книга Царств

Первая книга Паралипоменон

Вторая книга Паралипоменон

Ездра

Неемия

Есфирь

Иов

Псалтирь

Притчи

Екклесиаст

Песня Песней

Исаия

Иеремия

Плач Иеремии

Иезекииль

Даниил

Осия

Иоиль

Амос

Авдий

Иона

Михей

Наум

Аввакум

Софония

Аггей

Захария

Малахия

Nowy Testament

Св. Евангелие от Матфея

Св. Евангелие от Марка

Св. Евангелие от Луки

Св. Евангелие от Иоанна

Деяния св. Апостолов

Послание Иакова

Первое послание Петра

Второе послание Петра

Первое послание Иоанна

Второе послание Иоанна

Третье послание Иоанна

Послание Иуды

Послание к Римлянам

Первое послание к Коринфянам

Второе послание к Коринфянам

Послание к Галатам

Послание к Ефесянам

Послание к Филиппийцам

Послание к Колоссянам

Первое послание к Фессалоникийцам

Второе послание к Фессалоникийцам

Первое послание к Тимофею

Второе послание к Тимофею

Послание к Титу

Послание к Филимону

Послание к Евреям

Откровение Иоанна Богослова

← Предыдущая

Иов

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Teraz zabrał głos Elifaz z Temanu i tak rzekł:

Wolno pomówić? Przykro ci? Lecz któż się wstrzyma od słów stwierdzonych doświadczeniem?

Параллельные места

Иов 32:18

Иов 32:19

Иов 32:20

Gdyż słów jestem pełen, od wnętrza duch mnie przymusza. Me serce jak wino zamknięte, rwie się jak nowe bukłaki. Muszę powiedzieć dla ulgi. Otworzę swe usta. Przemówię.

Tyś przecież wielu pouczał, wzmacniałeś omdlałe ręce,

twe słowa krzepiły słabych, wspierałeś kolana zachwiane.

Gdy teraz przyszło na ciebie, tyś słaby, strwożony, gdy ciebie dotknęło.

Czy bogobojność już nie jest twą ufnością, a nadzieją — doskonałość dróg twoich?

Przypomnij, czy zginął kto prawy? Gdzie sprawiedliwych zgładzono?

O ile wiadomo, złoczyńca, który sieje nieprawość, zbiera z niej plon.

Od gniewu Boga on ginie, upada od gniewu Jego oburzenia:

ryk lwa, wrzask lwicy, łamią się i zęby lwiątek;

lew ginie z braku łupu, a małe lwicy idą w rozsypkę.

Doszło mnie tajemne słowo, jakiś szmer przyjęło me ucho

w zgłębianiu nocnych rozmyślań, gdy sen człowiekiem owładnął.

Strach mnie ogarnął i drżenie, że wszystkie się kości zatrzęsły,

tchnienie mi twarz owionęło, włosy się na mnie zjeżyły.

Stał. Nie poznałem twarzy. Jakaś postać przed mymi oczami. Szelest. I głos dosłyszałem:

Czyż u Boga człowiek jest niewinny, czy u Stwórcy śmiertelnik jest czysty?

Wszak On sługom swoim nie ufa: i w aniołach braki dostrzega.

A cóż mieszkańcy glinianych lepianek, których podstawy na piasku? — Łatwiej ich zgnieść niż mola.

Od rana do zmroku wyginą, bez sławy przepadną na wieki.

Czy ich mieszkanie nie runie? Umrą, lecz nie w mądrości.

← Предыдущая

Иов

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Выбор основного перевода