Второе послание к Коринфянам 4:7
Второе послание к Коринфянам 5:1
Wspomnij, żeś ulepił mnie z gliny: i chcesz obrócić mnie w proch?
Jak próchno się to rozpadnie, niczym ubranie zjedzone przez mole.
Ci poginęli przed czasem, powódź im ziemię pokryła.
Tylem, co ty, wart u Boga. I jam jest z gliny zrobiony.
Panie, nie gniewaj się tak bezgranicznie i nie chowaj w pamięci ciągle naszej winy! Oto wejrzyj, prosimy: My wszyscy jesteśmy Twym ludem.
Przechowujemy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas.
Wiemy bowiem, że jeśli nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie.