Panie, Boże Izraela, to łaska Twoja, żeśmy tym razem pozostali ocaleni. Otośmy przed Tobą obarczeni winą. Zaprawdę, niepodobna wobec tego ostać się przed Tobą.
Spokojne namioty złoczyńców, kto gniewa Boga, jest dufny; za rękę go Bóg prowadzi.
Lecz mówić chcę z Wszechmogącym, bronić się będę u Boga.
Czemuż to żyją grzesznicy? Wiekowi są i potężni.
Trwałe jest u nich potomstwo i dano oglądać im wnuki.
Ich domy są bezpieczne, bez strachu, gdyż nie sięga ich Boża rózga.
Ich buhaj jest zawsze płodny, krowa im rodzi, nie roni.
Swych chłopców puszczają jak owce: niech dzieci biegają radośnie,
chwytają za miecz i harfę i tańczą do wtóru piszczałki.
Pędzą swe dni w dobrobycie, w spokoju zstępują do Szeolu.
Oddal się — mówili do Boga — nie chcemy znać Twoich dróg.
Po cóż służyć Wszechmogącemu? Co da nam modlitwa do Niego?
Niech góry przyniosą ludowi pokój, a wzgórza — sprawiedliwość!
Otoczy opieką uciśnionych z ludu, ratować będzie dzieci ubogich, a zetrze ciemiężyciela.
I będzie trwał długo jak słońce, jak księżyc przez wszystkie pokolenia.
Zstąpi jak deszcz na trawę, jak deszcz rzęsisty, co nawadnia ziemię.
Za dni jego zakwitnie sprawiedliwość i wielki pokój, dopóki księżyc nie zgaśnie.
I panować będzie od morza do morza, od Rzeki aż po krańce ziemi.
Nieprzyjaciele będą mu się kłaniać, a jego przeciwnicy pył będą lizali.
Królowi Tarszisz i wysp przyniosą dary, królowie Szeby i Saby złożą daninę.
I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie, wszystkie narody będą mu służyły.
Wyzwoli bowiem wołającego biedaka i ubogiego, i bezbronnego.
Ty ujrzysz na własne oczy: będziesz widział odpłatę daną grzesznikom.
Jak klatka pełna jest ptaków, tak domy ich przepełnione są oszustwem: w ten sposób stają się oni wielkimi i bogatymi,
otyłymi i ociężałymi, a także prześcigają się w nieprawości. Nie przestrzegają sprawiedliwości — sprawiedliwości wobec sierot, by doznały pomyślności, nie bronią sprawy ubogich.
Lecz Pan Zastępów jest sprawiedliwym sędzią, bada nerki i serce. Chciałbym zobaczyć Twoją zemstę nad nimi, albowiem Tobie powierzam moją sprawę.
Wydam też wszystkie bogactwa tego miasta, cały jego dorobek, wszystkie jego drogocenne rzeczy, wszystkie skarby królów judzkich oddam w ręce ich nieprzyjaciół, by je złupili, zabrali i wywieźli do Babilonu.
Ale Pan jest przy mnie jako potężny mocarz; dlatego moi prześladowcy ustaną i nie zwyciężą. Będą bardzo zawstydzeni swoją porażką, okryci wieczną i niezapomnianą hańbą.
Zbyt czyste oczy Twoje, by na zło patrzyły, a nieprawości pochwalać nie możesz. Czemu jednak spoglądasz na ludzi zdradliwych i milczysz, gdy bezbożny połyka uczciwszego (od siebie)?
A teraz raczej zuchwałych nazywajmy szczęśliwymi, bo wzbogacili się bardzo ludzie bezbożni, którzy wystawiali na próbę Boga, a zostali ocaleni.