Ён заключае воды ў аблоках Сваіх, і воблака не расьсядаецца пад імі.
дзе быў ты, калі Я закладваў асновы зямлі? скажы, калі ведаеш.
Хто паклаў меру ёй, калі ведаеш? альбо хто працягваў па ёй вяроўку?
Хто зачыніў мора брамаю, калі яно вырвалася, выйшла як бы з чэрава,
калі воблакі зрабіў вопраткаю ягонай і мглу пялёнамі ягонымі,
Ён даруе ўсе беззаконьні твае; ацаляе ўсе немачы твае;
ад магілы жыцьцё тваё вызваляе, вянчае цябе міласьцю і шчадротамі;
Хто вычарпаў воды прыгаршчамі сваімі і пядзяю вымераў нябёсы, і паклаў у меру пыл зямлі і ўзважыў на вагах горы і на шалях вагавых пагоркі?
Бо так кажа Гасподзь, Які стварыў нябёсы, Ён — Бог, даў вобраз зямлі і зрабіў яе; Ён уцьвердзіў; не дарма стварыў яе, Ён зладзіў яе на жыхарства; Я — Гасподзь, і няма іншага.
Ніхто ня ўзыходзіў на неба, адзін толькі Сын Чалавечы, Які сыйшоў зь нябёсаў, сутны на нябёсах;
Вочы ў Яго як полымя вогненнае, і на галаве ў Яго многа дыядэмаў; Ён меў імя напісанае, якога ніхто ня ведаў, акрамя Яго Самога;