Усе шляхі чалавека чыстыя ў ягоных вачах, а Гасподзь выпрабоўвае душы.
Хто можа сказаць: «я ачысьціў сэрца сваё, я чысты ад грэху майго?»
які кажа: «спыніся: не падыходзь да мяне, бо я сьвяты для цябе». Яны — дым у нос Мой, — агонь, што гарыць кожны дзень.
Фарысэй, стаўшы, маліўся сам сабе так: Божа! дзякую Табе, што я не такі, як іншыя людзі, рабаўнікі, крыўдзіцелі, блудадзеі, альбо як гэты мытнік:
Бо ты кажаш: я багаты, разбагацеў і ні ў чым ня маю патрэбы; а ня ведаеш, што ты няшчасны і жалю варты, і ўбогі і сьляпы і голы.