Неразумнасьць чалавека скрыўляе дарогу, а сэрца ягонае гневаецца на Госпада.
Што ты енчыш пра раны твае, пра жорсткасьць хваробы тваёй? за мноства беззаконьняў тваіх Я зрабіў табе гэта, бо грахі твае памножыліся.
Гнеў Гасподні я буду несьці, бо зграшыў перад Ім, пакуль Ён ня вырашыць справы маёй і ня ўчыніць суд над мною; тады Ён вывядзе мяне на сьвятло, і я ўбачу праўду Ягоную.
І што ты глядзіш на парушынку ў воку брата твайго, а калоды ў воку сваім не адчуваеш?
і забылі суцяшэньне, якое прапануецца вам, як сынам: «Сыне мой! не пагрэбуй караю Гасподняй і не маркоціся, калі Ён выкрывае цябе.
Бо Гасподзь, каго любіць, таго і карае; а б'е кожнага сына, якога прымае».