Книга Ёв Cтих 9 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Ёв Стары Запавет

Стары Запавет

Быцьцё

Выхад

Лявіт

Лікі

Другі закон

Ісус Нав

Кніга Судзьдзяў

Рут

Першая Царстваў

Другая Царстваў

Трэйцяя Царстваў

Чацьвёртая Царстваў

Першая Летапісаў

Другая Летапісаў

Эздра

Нээмія

Эстэр

Ёв

Псалтыр

Выслоўі

Эклезіяст

Песьня

Ісая

Ерамія

Плач

Езэкііль

Данііл

Асія

Ёіль

Амос

Аўдзей

Ёна

Міхей

Навум

Абакум

Сафон

Агей

Захарыя

Малахія

Новы Запавет

Паводле Мацьвея

Паводле Марка

Паводле Лукаша

Паводле Яна

Дзеі

Якава

Першае Пятра

Другое Пятра

Першае Яна

Другое Яна

Трэйцяе Яна

Юда

Да Рымлянаў

Першае да Карынфянаў

Другое да Карынфянаў

Да Галятаў

Да Эфэсянаў

Да Піліпянаў

Да Каласянаў

Першае да Фесаланікійцаў

Другое да Фесаланікійцаў

Першае да Цімафея

Другое да Цімафея

Да Ціта

Да Філімона

Да Габрэяў

Адкрыцьцё

← Предыдущая

Ёв

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Гасподзь адказваў Ёву з буры і сказаў:

хто гэты, які азмрочвае наканаванае словамі бяз сэнсу?

Аперажы сёньня сьцёгны твае, як муж: Я буду пытацца ў цябе, і ты адказвай мне:

дзе быў ты, калі Я закладваў асновы зямлі? скажы, калі ведаеш.

Хто паклаў меру ёй, калі ведаеш? альбо хто працягваў па ёй вяроўку?

На чым умацаваны асновы яе, альбо хто паклаў кутні камень на ёй,

пры ўсеагульнай радасьці ранішніх зорак, калі сыны Божыя ўсклікалі ад захапленьня?

Хто зачыніў мора брамаю, калі яно вырвалася, выйшла як бы з чэрава,

калі воблакі зрабіў вопраткаю ягонай і мглу пялёнамі ягонымі,

Параллельные места

Ёв 22:13

Выслоўі 30:4

І ты кажаш: што ведае Бог? ці можа Ён судзіць праз цемру? Хто ўзыходзіў на неба і сыходзіў? хто сабраў вецер у прыгаршчы свае? хто завязаў ваду ў вопратку? хто вызначыў усе межы зямлі? якое імя ў яго? і якое імя ў сына яго? ці ведаеш?

і зацьвердзіў яму Маё вызначэньне, і паставіў завалы і браму,

і сказаў: дагэтуль дойдзеш і не пяройдзеш, і тут мяжа пагардлівым хвалям тваім?

Ці даваў ты калі ў жыцьці сваім загад раніцы і ці ўказваў зары месца яе,

каб яна ахапіла краі зямлі і страсянула зь яе бязбожных,

каб зямля зьмянілася, як гліна пад пячаткаю, і сталася, як рознаколерная вопратка,

і каб адабралася ў бязбожных сьвятло іхняе і дзёрзкая рука іхняя паламалася?

Ці сыходзіў ты ў глыбіню мора і ці ўваходзіў у дасьледаваньне бездані?

Ці адчынялася табе брама сьмерці, і ці бачыў ты браму ценю сьмяротнага?

Ці агледзеў ты шырыню зямлі? Растлумач, калі ведаеш усё гэта?

Дзе дарога да жытлішча сьвятла, і дзе месца цемры?

Ты, вядома, даходзіў да межаў яе і ведаеш сьцежкі да дома яе.

Ты ведаеш гэта, бо ты быў ужо тады народжаны, і лік дзён тваіх вельмі вялікі.