Не ўцячэ ад цемры; парасткі ягоныя ссушыць полымя і павевам вуснаў сваіх пацягне яго.
Зьнікне сьцягнутае з дома ягонага; усё расплывецца ў дзень гневу Яго.
Апраметная аголена прад Ім, і няма покрыва Авадону.
Хто можа ўзяць агонь запазуху, каб не прагарэла адзежа яго?
Хто можа хадзіць па распаленым вугольлі, каб не апаліць ног сваіх?
Тое самае бывае і з тым, хто ўваходзіць да жонкі блізкага свайго; хто дакранецца да яе, не застанецца бязь віны.
Вось яны, як салома: агонь спаліў іх, — ня збавілі душы сваёй ад полымя; не засталося вугалю, каб пагрэцца, ні агню, каб пасядзець каля яго.