за тое, што не замкнула дзьвярэй улоньня маці маёй і не схавала гароты ад вачэй маіх!
Чаму не памёр я, выходзячы з нутробы, і не сканаў, калі выйшаў з чэрава?
Навошта дадзена пакутніку сьвятло і жыцьцё засмучаным душою,
Госпадзе, Божа сіл! хто моцны, як Ты, Госпадзе? І праўда Твая навокал Цябе.
Мы ляжым у сораме сваім, і сорам наш пакрывае нас, бо мы грашылі перад Госпадам Богам нашым, — мы і бацькі нашыя, з маладосьці нашай і да гэтага дня, — і ня слухаліся голасу Госпада Бога нашага.
Я чалавек, які зьведаў гора ад жазла Твайго гневу:
Ён павёў мяне і ўвёў у цемру, а не ў сьвятло.