Першае да Карынфянаў 4:13
Чаму беззаконныя жывуць, дасягаюць старасьці, ды і сілаю моцныя?
няхай прынясуць горы мір людзям і пагоркі праўду;
няхай судзіць убогіх народу, няхай выратуе сыноў убогага, і суйме прыгнятальніка, —
і будуць баяцца Цябе, пакуль будуць сонца і месяц, у роды родаў.
Ён сыдзе, як дождж на скошаны луг, як кроплі, што арашаюць зямлю;
У дні ягоныя праведнік будзе цьвісьці, і будзе вялікі спакой, пакуль ня спыніцца месяц:
ён будзе валадарыць ад мора да мора і ад ракі да краёў зямлі;
упадуць перад ім жыхары пустыняў, і ворагі ягоныя будуць лізаць пыл;
цары Тарсіса і выспаў даніну яму паднясуць; цары Аравіі і Савы дары паднясуць;
і паклоняцца яму ўсе цары; усе народы служыцьмуць яму;
бо вызваліць ён убогага, што галосіць, і прыгнечанага, што дапамогі ня мае,
умілажаліцца з гаротніка ўбогага, і душы гаротнікаў уратуе;
ад хітрыны і гвалту вызваліць душы іхнія, і каштоўнаю будзе кроў перад вачыма ягонымі;
Ня будзь лішне строгі, і не выстаўляйся залішне мудрым; навошта табе нішчыць сябе?
Не ўпадай у грахі і ня будзь шалёны; навошта табе паміраць заўчасна?
І сёньня мы лічым пагардлівых шчасьлівымі: лепей уладжваюцца тыя, якія робяць беззаконна, і хоць спакушаюць Бога, але застаюцца цэлыя.
клянуць нас, мы молімся; мы як сьмецьце для сьвету, як пыл, усімі таптаны дагэтуль.
у славе і няславе, пры ганьбе і хвале: нас лічаць ашуканцамі, але мы верныя;