Ғайса өйгә ингәс, һуҡырҙар Уның янына килде. – Минең һеҙҙе һауыҡтыра аласағыма ышанаһығыҙмы? – тип һораны Ул. – Эйе, Әфәндем! – тип яуап бирҙе тегеләр.
Ғайса уларҙың күҙҙәренә ҡағылды ла: – Нисек ышанһағыҙ, шулай булһын, – тине.
Былары уға иғтибар менән ҡарап алғас, Петр: – Беҙгә ҡара, – тине.
Корнилий ҡурҡып китте, уға күҙҙәрен төбәне: – Нимә, әфәнде? – Доғаларыңды һәм хәйерҙәреңде ҡорбанға һанап, Алла һине иҫкә алды, – тип яуап бирҙе фәрештә. –