Книга Плач Иеремии Cтих 15 | Параллельные места

Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur, Buna görə də İsrailin Allahı olan Ordular Rəbbi belə deyir: “Mən bu xalqa yovşan yedirəcək, zəhərli su içirəcəyəm.

Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.

Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.

Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».

Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.

Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.

Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.

Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.

Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.

Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.

Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.

Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.

Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.

Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.

Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.

İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.

Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.

Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.

Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.

Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,

Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,

İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?

Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?

Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.

Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?

Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.

Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.

Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».

Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.

Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.

Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.

Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.

Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.

Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.

Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,

Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.

Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.

Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.

Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.

Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».

Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.

«Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.

Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.

Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.

Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.

Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.

Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.

Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.

Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.

Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.

Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.

Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!

← Предыдущая

Плач Иеремии

1 2 3 4 5

Выбор основного перевода