Гьеб кьучІалда тІад бараб минаялда доб цІа хІехьезе кІвани, устарасе кири щвела.
Гьардарал гурелдай Аллагьасдасан рещтІараб гьеб калам рагІун цІаларавги, гьелъухъ гІенеккаралги, жидеца гьеб каламалъул амруял тІуразаруралги. Гьаб тІехьалда бицунеб бугебщинаб лъугьине заман щолеб бугелъулха!
Гьединлъидал ракІалде щвезабе гІодове вортизегІан мун кинаб борхалъиялда вукІаравали. Тавбу гьабе дуца. Дол тІоцере гьарулел рукІарал ишалги гьаре. Дуца гьедин гьабичІони, вачІун гьенивегун, бугеб бакІалдаса добегІан хъурщизабила дица дур чирахъ, – дуца тавбу гьабизегІан.