Сен: «Мен ўша ерда улуғланай», деб айтган эдинг. Кўзларинг кечаю кундуз ўша жойга — ўша уйга қадалиб турсин. Мен, қулинг, ўша томонга қараб ибодат қиламан, ибодатларимни тингла.
Исроил халқи билан бирга ўша томонга қараб қилган илтижоларимизга қулоқ тут. Самолардан — Ўз маконингдан туриб қулоқ сол, эшитгин–у, гуноҳимиздан ўт.
Мен эса содиқ севгингнинг мўллиги сабаб Сенинг уйингга кираман. Муқаддас Маъбадингда таъзим қиламан, Қўрқув ила Сенга сажда қиламан.
Эшитгин, Сенга илтижо қиламан. Муқаддас масканингга қўлларимни чўзиб, Фарёд қилиб, Сендан мадад сўрайман.
Қутқарганингни юрагимда яширмадим, Содиқлигинг, нажотингдан ҳар кимга сўйладим, Севгинг, садоқатингни буюк жамоангдан сир тутмадим.
Эй Эгам, мендан шафқатингни дариғ тутмагин, Сенинг севгинг, садоқатинг мени то абад сақласин.
Эй Худойим, Шоҳим! Сени улуғлайман! То абад Сенинг номингни олқишлайман!
Ўз адолати ҳақи, Эгамиз Ўз қонунларини Улуғ ва шарафли қилмоқни истади.