Эй Эгам! Барқарорлигим Сенсан, Муваффақиятим ҳам Ўзингдирсан, Келажагимни Сен таъминлайсан.
Ҳосилдор ерни мерос олган инсонга ўхшайман. Ахир, Сен мени ажойиб мулкнинг соҳиби қилдинг!
Ҳамроҳим ўз дўстига қарши қўлини кўтарди, Мен билан қилган аҳдига у хиёнат қилди.
Фосиқликни эккан ташвиш йиғади, жаҳл қамчиси синади.
Эгам синдирди фосиқларнинг таёғини, Ҳукмдорларнинг ҳассасини!
Яҳудийлар Павлусни нима учун айблаётганларини мингбоши билмоқчи бўлди. Эртаси куни у Павлусни озод қилди ва “бош руҳонийлар билан Олий кенгаш аъзолари йиғилсин”, деб буюрди. Мингбоши Павлусни уларнинг қошига олиб келди.