Унинг оғзидан бол томади, Юраги эса адоватга тўла. Сўзлари мойдан ҳам ёқимли, Аслида қиндан чиққан қиличдайдир.
Менга айб қўярлар дўстлигимга жавобан, Ибодат қиламан ҳамон.
Яхшилик эвазига менга ёмонлик қайтарарлар, Дўстлигим эвазига менга адоват қиларлар.
Менинг ёлғончилигим Худонинг ҳақлигига урғу бериб, Унга янада кўпроқ шон–шуҳрат келтирар экан, нима учун мен гуноҳкор сифатида маҳкум қилинишим керак?