Донолик кўчада чақиради. Майдонда баланд овоз билан ҳайқиради.
Гавжум кўчанинг бошида, шаҳар дарвозаларида жар солади.
Хизматкорларини шаҳарнинг энг баланд жойига юбориб, улар орқали:
Инсон Ўғли келганда эса ҳам еди, ҳам ичди. Аммо Уни: «Ебтўймас, шаробхўр, солиқчилар ва гуноҳкорларнинг дўсти», дейдилар. Аммо билиб қўйинглар: донолик тўғри эканлиги ўз натижасидан аён.”
Бироқ Худо даъват қилган яҳудий ва ғайрияҳудийлар учун Масиҳ хочи Худонинг қудрати ва ҳикматидир.