Книга Ҳикматлар Cтих 11 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Ҳикматлар Eski Ahd

Eski Ahd

Ибтидо

Чиқиш

Левилар

Саҳрода

Қонунлар

Ёшуа

Ҳакамлар

Рут

1 Шоҳлар

2 Шоҳлар

3 Шоҳлар

4 Шоҳлар

1 Солномалар

2 Солномалар

Эзра

Нахимиё

Эстер

Аюб

Забур

Ҳикматлар

Воиз

Қўшиқ

Ишаё

Еремиё

Марсия

Ҳизқиёл

Дониёр

Хўшея

Йўэл

Амос

Ободиё

Юнус

Михо

Нохум

Хабаққуқ

Зафаниё

Хаггей

Закариё

Малаки

Yangi Ahd

Матто

Марк

Луқо

Юҳанно

Ҳаворийлар

Ёқуб

1 Бутрус

2 Бутрус

1 Юҳанно

2 Юҳанно

3 Юҳанно

Яҳудо

Римликлар

1 Коринфликлар

2 Коринфликлар

Галатияликлар

Эфесликлар

Филиппиликлар

Колосаликлар

1 Салоникаликлар

2 Салоникаликлар

1 Тимўтий

2 Тимўтий

Титус

Филимўн

Ибронийлар

Ваҳий

← Предыдущая

Ҳикматлар

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Ақлсизга иззат–ҳурмат кўрсатиш ёзда ёққан қор, йиғим–терим пайтидаги ёмғир кабидир.

Қушлар бекорга осмонга кўтарилмагандай, сабабсиз лаънат ҳам одамга тегмайди.

Отга — қамчи, эшакка — сувлуқ, ақлсизнинг орқасига эса — таёқ.

Нодоннинг нодон саволларига жавоб берма, бўлмаса сен ҳам унга ўхшаб қоласан.

Нодоннинг гаплари беъманилигини ошкор қил, тағин ўзича доно бўлиб кетмасин.

Ақлсиз орқали хабар юборган одам оёғини кесиб ташлагандай азоб чекади.

Аҳмоқнинг оғзидаги матал чўлоқ оёқдайдир.

Ақлсизга иззат–ҳурмат кўрсатиш палахмонга тош боғлаб қўйиш кабидир.

Нодоннинг тилидаги матал мастнинг қўлидаги тикандайдир.

Аҳмоқни ва йўлдан ўтган ҳар бир мастни ёллаган одам дуч келганни отадиган камонкашга ўхшайди.

Ўз қусуғига қайтиб келадиган ит каби, нодон ҳам ўз ақлсизлигини такрорлайди.

Параллельные места

Чиқиш 8:15

2 Бутрус 2:22

Лекин фиръавн Миср юрти қурбақадан халос бўлганини кўргач, Эгамиз айтгандай, юрагини тош қилиб, Мусо билан Ҳоруннинг гапига қулоқ солмади. Бундай одамларга мана шу мақол айнан тўғри келади: “Ит ўз қусуғига қайтар, Ювилган чўчқа эса балчиққа.”

Ўзини доно деб ўйлаганни кўрганмисан? Ундан кўра, ақлсиздан умид кўпроқ.

Дангаса: “Кўчада шер бор, у очиқ майдонда юрибди”, — дейди.

Эшик ўз ўқида айланади, танбал эса ўз тўшагида.

Дангаса қўлини косага чўзади–ю, оғзига олиб келишга эринади.

Танбал ўз назарида фаросат билан гапирадиган етти кишидан ҳам донороқ.

Бошқаларнинг жанжалига аралашган дайди итнинг қулоғидан чўзгандайдир.

Телба ўт, найза ва ўлим ёғдиради.

Бировни алдаб: “Фақат ҳазиллашган эдим” деган ҳам шундайдир.

Ўтин бўлмаса, ўт ўчиб қолади, чақимчи бўлмаса, жанжал тўхтайди.

Кўмир — чўғ учун, ўтин — олов учун, уришқоқ эса жанжал чиқариш учундир.

Ғийбатчининг сўзи ширин овқат кабидир, одамнинг бутун аъзойи баданига сингиб кетади.

Ширин сўзли нияти ёмон одам кумуш суви юритилган сопол идиш кабидир.