Доно фарзанд қонунга риоя қилади, ярамасга улфат бўлган эса отасини шарманда қилади.
Ҳолингизга вой, эй шароб ичишда Қаҳрамон бўлганлар, Ичкиликни аралаш–қуралаш ичишда Баҳодирлик кўрсатганлар.
У кунларда ҳомиладор ва эмизикли аёлларнинг ҳолига вой!
Ҳушёр бўлинглар! Кайфу сафога, бу ҳаётнинг ташвишларига берилиб кетманглар. Тағин ўша кун келиб қолганда сизлар тўсатдан тўрга тушган одамларга ўхшаб қолманглар!
Шаҳватпарастлик ва фисқ–фужурга берилмайлик, жанжалкашлик ва ҳасадгўйлик қилмайлик, айш–ишрат ва ичкиликбозлик билан эмас, кундузга яраша, одоб билан кун кечирайлик.
Шароб ичиб маст бўлманглар, чунки бу бузуқликка олиб боради. Аксинча, Муқаддас Руҳга тўлиб–тошинглар.