Книга Аюб Cтих 9 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Аюб Eski Ahd

Eski Ahd

Ибтидо

Чиқиш

Левилар

Саҳрода

Қонунлар

Ёшуа

Ҳакамлар

Рут

1 Шоҳлар

2 Шоҳлар

3 Шоҳлар

4 Шоҳлар

1 Солномалар

2 Солномалар

Эзра

Нахимиё

Эстер

Аюб

Забур

Ҳикматлар

Воиз

Қўшиқ

Ишаё

Еремиё

Марсия

Ҳизқиёл

Дониёр

Хўшея

Йўэл

Амос

Ободиё

Юнус

Михо

Нохум

Хабаққуқ

Зафаниё

Хаггей

Закариё

Малаки

Yangi Ahd

Матто

Марк

Луқо

Юҳанно

Ҳаворийлар

Ёқуб

1 Бутрус

2 Бутрус

1 Юҳанно

2 Юҳанно

3 Юҳанно

Яҳудо

Римликлар

1 Коринфликлар

2 Коринфликлар

Галатияликлар

Эфесликлар

Филиппиликлар

Колосаликлар

1 Салоникаликлар

2 Салоникаликлар

1 Тимўтий

2 Тимўтий

Титус

Филимўн

Ибронийлар

Ваҳий

← Предыдущая

Аюб

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Аюб гапида давом этди:

“Қани энди, Худо менга Ғамхўрлик қилган пайтлари қайтиб келса эди.

Ўша пайтларда Худо Ўз чироғи билан йўлимни ёритарди, Унинг нури билан зулматдан ўтар эдим.

Куч–қувватга тўлган кезларимда Худо билан бўлган дўстлигим чодиримни тўлдириб турарди.

Қодир Худо мен билан эди, Фарзандларим ҳам атрофимда юрарди.

Уйимда қаймоқ ошиб–тошиб ётарди, Зайтунзорларимдан мой ариқ бўлиб оқарди.

Шаҳар дарвозаси олдида ўтирганимда, Йўлбошчилар орасидан жой олганимда,

Ёшлар мени кўриб, йўл берарди, Ҳатто кексалар ҳам ўрнидан турарди.

Оқсоқоллар ҳам гапидан тўхтарди, Дами ичига тушиб кетарди.

Параллельные места

Аюб 21:5

Аюб 29:21

Мана, ҳолимга қаранг, довдираб қоласиз, Дамингиз ичингизга тушиб, ҳанг–манг бўласиз. Ҳамма сукут сақлаб, менга қулоқ соларди, Бизга қандай маслаҳат бераркан, деб кутарди.

Бошлиқларнинг ҳам овози тинарди, Тиллари танглайига ёпишиб қоларди.

Гапларимни эшитганлар мени мақтарди, Кўрганлар мен ҳақимда яхши гапирарди,

Ахир, мен нола қилган йўқсилларга ёрдам берардим, Суянчиғи йўқ етимларни четда қолдирмас эдим.

Ўлимдан қутқарилган бу одамлар мени дуо қилардилар, Ёрдамим билан беваларнинг қалбини қувончга тўлдирардим.

Солиҳликка кийим каби ўрангандим, Одилликни саллам ва тўнимдай кийиб юрардим.

Кўрларга кўз бўлдим, Чўлоқларга оёқ бўлдим.

Фақирларга ота бўлдим, Мусофирларнинг арзларини эшитиб, ҳимоя қилдим.

Золимларнинг тишларини синдирдим, Уларнинг оғзидан ўлжасини тортиб олдим.

Мен шундай деб ўйлардим: «Узоқ умр кўриб, ўз уйимда ҳаётдан кўз юмаман.

Ахир, мен илдизлари сувга етган, Шохларида тун бўйи шабнам турадиган дарахтдайман.

Доимо обрўйим баланд бўлаверади, Кучим қайта–қайта янгиланаверади.»

Ҳамма сукут сақлаб, менга қулоқ соларди, Бизга қандай маслаҳат бераркан, деб кутарди.