Rebbiň sizi elten ähli halklarynyň arasynda olar üçin gorky bolarsyňyz, dile düşüp, gülki bolarsyňyz.
Ýüzügara boldum ähli ýagylaryma, ylaýta-da öz goňşularyma; betnyşan boldum men tanyşlaryma; köçede görýänler menden gaçýarlar.
Goňşularymyza bolduk biz gülki, töweregimizdäkilere – ryswa, oýnatgy.
Goňşy halklar biz babatda jedel edýärler, duşmanlarymyz üstümizden gülýärler.