«Yzyňa dolanyp bar-da, Meniň halkymyň hökümdary Hizkiýa atasy Dawudyň Hudaýy Rebbiň şeýle diýýändigini aýt: „Men seniň dilegiňi eşitdim, seniň gözýaşlaryňy gördüm. Men seni hökman sagaldaryn we üçünji güni sen Rebbiň öýüne bararsyň.
Ýa Reb, Hudaýym, Saňa dat- -perýat etdim, Sen hem maňa şypaňy berdiň.
Ähli günäleriňi Ol bagyşlaýar, ähli dertleriňe Ol şypa berýär.
Rebbiň aýdanlary berjaý bolýança, Onuň sözi Ýusuby synap barlady.
Ol buýruklaryny ýere gönderýär, Onuň sözi tizlik bilen ýaýraýar.
Ol buýurýar, buzlar ereýär, ýel ösdürip, suwlar akdyrýar.
Ýüzbaşy Isa şeýle jogap berdi: «Agam, Seniň öýüme gelmegiňe men mynasyp däl. Diňe birje söz aýtsaň bes, meniň hyzmatkärim sagalar.