Avram hepsini getirdi, ortadan kesip parçaları birbirine karşı dizdi. Yalnız kuşları kesmedi.
Leşlerin üzerine konan yırtıcı kuşları kovdu.
Güneş batarken Avram derin bir uykuya daldı. Üzerine dehşet verici zifiri bir karanlık çöktü.
RAB Avrama şöyle dedi: «Şunu iyi bil ki, senin soyun yabancı bir ülkede, gurbette yaşayacak. Dört yüz yıl kölelik edip baskı görecek.
Ama soyuna kölelik yaptıran ulusu cezalandıracağım. Sonra soyun oradan büyük mal varlığıyla çıkacak.
Sen de esenlik içinde atalarına kavuşacaksın. İleri yaşta ölüp gömüleceksin.
Soyunun dördüncü kuşağı buraya geri dönecek. Çünkü Amorluların yaptığı kötülükler henüz doruğa varmadı.»
Güneş batıp karanlık çökünce, dumanlı bir mangalla alevli bir meşale göründü ve kesilen hayvan parçalarının arasından geçti.
O gün RAB Avram'la antlaşma yaparak ona şöyle dedi: «Mısır Irmağı'ndan büyük Fırat Irmağı'na kadar uzanan bu toprakları -Ken, Keniz, Kadmon, Hitit, Periz, Refa, Amor, Kenan, Girgaş ve Yevus topraklarını- senin soyuna vereceğim.»
Sonra antlaşma kitabını alıp halka okudu. Halk, «RABbin her söylediğini yapacağız, Onu dinleyeceğiz» dedi.
Musa leğenlerdeki kanı halkın üzerine serpti ve, «Bütün bu sözler uyarınca, RABbin sizinle yaptığı antlaşmanın kanı budur» dedi.
Çünkü hayatın fidyesi büyüktür,Kimse ödemeye yeltenmemeli.