Книга Zebur Cтих 2 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Zebur Eski Ahit

Eski Ahit

Tekvin

Çıkış

Levililer

Sayılar

Tesniye

Yeşu

Hakimler

Rut

1 Samuel

2 Samuel

1 Krallar

2 Krallar

1 Paralipomenon

2 Paralipomenon

Ezra

Nehemya

Esther

Eyüp

Zebur

Atasözleri

Eski Ahit'te Hazreti Süleyman'a yazılan kitap

Süleyman'ın Şarkısı

İşaya

Yeremya

Ağıtlar Kitabı

Hezekiel

Daniel

Hoşea

Yoel

Amos

Obadya

Yunus

Mika

Nahum

Habakkuk

Sefanya

Hagay

Zekeriya

Malaki

Yeni Ahit

Matta

Markos

Luke

Yuhanna

Resullerin işleri

Romalılar

1 Korintoslulara

2 Korintoslulara

Galatlar

Efesliler

Filipililer

Koloseliler

1 Selanikliler

2 Selanikliler

1 Timoteosa

2 Timoteosa

Titusa

Filimona

İbraniler

Yakub

1 Petrus

2 Petrus

1 Yuhanna

2 Yuhanna

3 Yuhanna

Yahuda

Vahiy

← Предыдущая

Zebur

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150

«Hakkınıza düşen mülk olarakKenan ülkesini size vereceğim» diyerek,Bunu Yakup için bir kural,İsraille sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.

Onu ezgilerle, ilahilerle övün,Bütün harikalarını anlatın!

Параллельные места

Zebur 144:4

Zebur 144:12

İnsan bir soluğu andırır,Günleri geçici bir gölge gibidir. O zaman gençliğindeSağlıklı yetişen fidan gibi olacak oğullarımız,Sarayın oymalı sütunları gibi olacak kızlarımız.

Kutsal adıyla övünün,Sevinsin RABbe yönelenler!

Ey sizler, kulu İbrahimin soyu,Seçtiği Yakupoğulları,Onun yaptığı harikaları,Olağanüstü işleriniVe ağzından çıkan yargıları anımsayın!

Tanrımız RAB Odur,Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.

O antlaşmasını,Bin kuşak için verdiği sözü,İbrahimle yaptığı antlaşmayı,İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar.

O zaman bir avuç insandılar,Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.

Bir ulustan öbürüne,Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.

RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi,Onlar için kralları bile payladı:

«Meshettiklerime dokunmayın,Peygamberlerime kötülük etmeyin!» dedi.

Ülkeye kıtlık gönderdi,Bütün yiyeceklerini yok etti.

Önlerinden bir adam göndermişti,Köle olarak satılan Yusuftu bu.

Zincir vurup incittiler ayaklarını,Demir halka geçirdiler boynuna,

Söyledikleri gerçekleşinceye dek,RABbin sözü onu sınadı.

Kral adam gönderip Yusufu salıverdi,Halklara egemen olan onu özgür kıldı.

Onu kendi sarayının efendisi,Bütün varlığının sorumlusu yaptı;

Önderlerini istediği gibi eğitsin,İleri gelenlerine akıl versin diye.

O zaman İsrail Mısıra gitti,Yakup Ham ülkesine yerleşti.

RAB halkını alabildiğine çoğalttı,Düşmanlarından sayıca artırdı onları.

Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının:Halkından tiksindiler,Kullarına kurnazca davrandılar.

Kulu Musayı,Seçtiği Harunu gönderdi aralarına.

Onlar gösterdiler RABbin belirtilerini,Ham ülkesinde şaşılası işlerini.

Karanlık gönderip ülkeyi karanlığa bürüdü RAB,Çünkü Mısırlılar Onun sözlerine karşı gelmişti.

Kana çevirdi sularını,Öldürdü balıklarını.

Ülkede kurbağalar kaynaştıKrallarının odalarına kadar.

RAB buyurunca sinek sürüleri,Sivrisinekler üşüştü ülkenin her yanına.

Dolu yağdırdı yağmur yerine,Şimşekler çaktırdı ülkelerinde.

Bağlarını, incir ağaçlarını vurdu,Parçaladı ülkenin ağaçlarını.

O buyurunca çekirgeler,Sayısız yavrular kaynadı.

Ülkenin bütün bitkilerini yediler,Toprağın ürününü yiyip bitirdiler.

RAB ülkede ilk doğanların hepsini,İlk çocuklarını öldürdü.

İsraillileri ülkeden altın ve gümüşle çıkardı,Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi.

Onlar gidince Mısır sevindi,Çünkü İsrail korkusu çökmüştü Mısırın üzerine.

RAB bulutu bir örtü gibi yaydı üzerlerine,Gece ateş verdi yollarını aydınlatsın diye.

İstediler, bıldırcın gönderdi,Göksel ekmekle doyurdu karınlarını.

Kayayı yardı, sular fışkırdı,Çorak topraklarda bir ırmak gibi aktı.

Çünkü kutsal sözünü,Kulu İbrahime verdiği sözü anımsadı.

Halkını sevinç içinde,Seçtiklerini sevinç çığlıklarıyla ülkeden çıkardı.

Ulusların topraklarını verdi onlara.Halkların emeğini miras aldılar;

Kurallarını yerine getirsinler,Yasalarına uysunlar diye.RAB'be övgüler sunun!

← Предыдущая

Zebur

Выбор основного перевода