Книга Ağıtlar Kitabı Cтих 18 | Параллельные места

Ey İsrailin umudu RAB,Seni bırakanların hepsiUtanılacak duruma düşecek.Sana sırtını dönenler toprağa yazılacak,Çünkü RABbi, diri su pınarını bıraktılar.

Acımı, başıboşluğumu,Pelinotuyla ödü anımsa!

Hâlâ onları düşünmekteVe sıkılmaktayım.

Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:

RABbin sevgisi hiç tükenmez,Merhameti asla son bulmaz; sayesinde yok olmadık.»

Her sabah tazelenir onlar,Sadakatin büyüktür.

«Benim payıma düşen RABdir» diyor canım,«Bu yüzden Ona umut bağlıyorum.»

RAB kendisini bekleyenler,Onu arayan canlar için iyidir.

RABbin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.

İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.

RAB insana boyunduruk takınca,İnsan tek başına oturup susmalı;

Umudunu kesmeden yere kapanmalı,

Kendisine vurana yanağını dönüpUtanca doymalı;

Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.

Dert verse de,Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;

Çünkü isteyerek acı çektirmez,İnsanları üzmez.

Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,

Yüceler Yücesinin huzurunda insan hakkını saptırmayı,

Davasında insana haksızlık etmeyiRab doğru görmez.

Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?

İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesinin ağzından çıkmıyor mu?

İnsan, yaşayan insanNiçin günahlarının cezasından yakınır?

Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim,Yine RABbe dönelim.

Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrıya açalım:

«Biz karşı çıkıp başkaldırdık,Sen bağışlamadın.

Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın,Acımadan öldürdün.

Dualar sana erişmesin diyeBulutları örtündün.

Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.

Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.

Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.»

Kırılan halkım yüzündenGözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.

Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,

RAB göklerden bakıp görünceye dek.

Kentimdeki kızların halini gördükçeYüreğim sızlıyor.

Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.

Beni sarnıca atıp öldürmek istediler,Üzerime taş attılar.

Sular başımdan aştı, «Tükendim» dedim.

Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;

Sesimi, «Ahıma, çağrıma kulağını kapama!» dediğimi duydun.

Seni çağırınca yaklaşıp, «Korkma!» dedin.

Davamı sen savundun, ya Rab,Canımı kurtardın.

Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB,Davamı sen gör.

Benden nasıl öç aldıklarını,Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.

Aşağılamalarını, ya RAB,Çevirdikleri bütün dolapları,Bana saldıranların dediklerini,Gün boyu söylendiklerini duydun.

Oturup kalkışlarına bak,Alay konusu oldum türkülerine.

Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.

İnat etmelerini sağla,Lanetin üzerlerinden eksilmesin.

Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.

← Предыдущая

Ağıtlar Kitabı

1 2 3 4 5

Выбор основного перевода